Koala’s en andere beestjes knuffelen in Magnetic Island

Via Townsville naar Magnetic Island

Dinsdagnamiddag, 25 februari kwamen we met de Greyhound bus aan in Townsville. Hoewel Townsville een leuk stadje leek te zijn en we eigenlijk nog graag de tijd hadden genomen om het te verkennen besloten we echter om Townsville zelf over te slaan en naar een eiland 8km voor de kust van Townsville te gaan: Magnetic Island.

 

 

Vervoer in Magnetic Island

Even lichte paniek: hoe raken we van de Greyhound bus naar de ferry dat ons naar Magnetic Island zal brengen? En hoe raken we – eenmaal daar aangekomen – naar onze hostel? Dit was iets dat ik helaas was vergeten te bekijken, maar ik hoefde me geen zorgen te maken. De Greyhound zette ons vlak voor de deur van de ferry terminal af. En zo’n 20 minuutjes later waren we aan wal. ($ 32 heen-en terug, 1 maand geldig!) Vlak voor de deur van deze ferry terminal stonden er al verschillende bussen van het plaatselijk openbaar vervoer ons op te wachten. Wij namen voor $ 3 de bus richting Horseshoe Bay, waar we opnieuw in een YHA hostel verbleven.

 

 

Verblijf in YHA Bungalow Bay

Deze YHA (aka Bungalow Bay aka Koala Village) was erg gezellig, dit vooral door de kleinschaligheid, het super-personeel (dat op onze eerste avond o.a. een Trivial Pursuit organiseerde,) de leuke bungalows (al is het daar wel iets meer samenleven met insecten), en het feit dat ze ook een life sanctuary uitbaten!

 

 

BB en ik besloten eerst en vooral enkele boodschapjes in te slaan, zo’n 10 minuten wandelen van de hostel, namelijk aan Horseshoe Bay. Het was niet moeilijk raden naar de oorsprong van de naam, de baai aan dit strand had duidelijk de vorm van een hoefijzer. Overigens zou dit één van de mooiere stranden op Magnetic Island zijn. Al kan je ook aan de andere kant van het eiland terecht op Nelly Bay.

 

 

Horseshoe Bay

En zelfs met het ‘stingers’ seizoen (kwallen) kan je veilig het water in in Horseshoe Bay. Daar bedachten ze namelijk deze oplossing voor (grote netten in het water waar je in kan zwemmen):

 

 

Lunch in Noodies on the Beach

Opnieuw bleek het echter pijnlijk duidelijk dat we buiten het seizoen aan het rondtrekken waren. Vele zaken bleken gesloten en als ze al open waren, was dat vaak voor maar enkele uurtjes. Gelukkig konden wij voor een – overigens érg lekkere – lunch terecht bij Noodies on the Beach. Hier kregen we bovendien spektakel te zien van enkele kleine papegaaitjes die aan het bekvechten waren.

 

 

Hostel-leven

In de namiddag besloten we de dag af te sluiten met een plons in het zwembad. ’s Avonds hadden we misschien beter mee gedaan met de leuke Trivial Pursuit quiz (we hadden namelijk heel wat vragen correct en je kon er een jug bier mee winnen), maar zelfs op reis moet er soms wat werk verricht worden. Mijn avond bestond voornamelijk uit boekingen maken voor de rest van onze reis, beetje bloggen, foto’s delen, mails afwerken, leuke tours zoeken voor Fraser Island (zie later in een volgende blog), enz. enz…

Niettemin was het een leuke avond waarbij ik supporterde voor de ‘Cheesy Windmills’ (ra ra ra, uit welk land kwamen zij?) en waarbij BB stiekem de Duitsers enkele antwoorden opstak in de hoop dat haar vaderland zou winnen.

 

 

Ontbijt in de Koala Village

De volgende ochtend hadden we in de Koala Village (vlak naast de YHA) een superontbijt-buffet met een wel erg oranje Champagne. Niet alleen het buffet was schitterend, maar vooral hetgeen wat rond onze tafels rondkroop: papegaaien, slangen, salamanders, …

 

 

Alle beestjes kon je van heel dichtbij bekijken en sommige dieren kon je zelfs vastnemen. Natuurlijk kregen we eerst een goede en duidelijke uitleg van onze ranger…

 

 

Sommige mensen renden bijna weg bij het idee een slang vast te houden, maar veel mensen werden overtuigd door onze gids en keken met ontzag naar het prachtige dier dat over hun armen glibberde. Alles ging er erg rustig en gecontroleerd aan toe. GAIA zou misschien niet meteen staan springen dat al deze beestjes worden vastgehouden door de mensen, maar eigenlijk moet dit als een sensibiliseringscampagne worden gezien. Eén van de eerste vragen die de meeste mensen stellen wanneer ze in Australië komen? Of er slangen zijn… En wat te doen als je er ééntje ziet?

 

Dragon Lizard

 

Australische dieren up close in Magnetic Island

Heel wat mensen reageren averechts op dergelijke beestjes, terwijl ze in de meeste gevallen zelfs ongevaarlijk zijn. In dit park was het dan ook een aangename kennismaking met heel wat gevaarlijk uitziende dieren. Al werden er ons ook geen illusies gemaakt. Zo kon je er bijvoorbeeld ook baby zoetwaterkrokodillen vasthouden. Eens volwassen worden ze verschillende meters lang en dan moet je echt niet meer gaan proberen om ze vast te houden. Als je die beesten tegen komt ren je namelijk het best weg.

(P.S.: Ik schrijf dit stukje blog terwijl ik ergens in een hutje in Bali zit met een wel érg luide gecko op de achtergrond – het beest zit ergens in mijn kamer verscholen-, gelukkig heb ik het geluid al eerder gehoord, anders zou ik zo hard wegrennen nu!)

 

 

Koala’s knuffelen, een must op Magnetic Island!

Maar dé reden waarom we naar dit parkje kwamen? De koala! De koala slaapt zo’n 18 à 20u per dag, de andere momenten dat hij wakker is, is hij aan het eten. Je moet dus al geluk hebben om een koala in actie te zien. Vandaar ook de reden dat je slechts op bepaalde tijdstippen koala’s kan bezoeken. Ik zag er zo naar uit om eindelijk een koala te kunnen knuffelen, maar blijkbaar lag het zo simpel niet. Als ik een foto wou met het pluizige dotje moest ik een boom spelen, want wat doen koala’s? Chillen in een boom!

Maar heb jij al een boom gezien dat een koala knuffelt? Juist ja… Niet dus! We moesten in een specifieke houding gaan staan waardoor de koala zich lekker op z’n gemak voelt om aan jou te hangen. (En niet z’n scherpe nageltjes in je vel zet.) Daarna kon ik nog een arm om het diertje slaan en zo leek het alsof ik een koala aan het knuffelen was. Ook al moest ik een stijve hark spelen, het was toch best fijn om zo’n schattig beestje vast te houden (en stiekem een beetje te aaien). Maar o zo teer, bijna alsof ik een baby vasthield. Mijn geluk kon bijna niet meer op!

 

 

Wanneer oude reisgezellen elkaar weer kruisen

In de namiddag werd mijn dag helemaal goed gemaakt want terwijl ik van noord naar zuid aan het reizen was langs de Oostkust, was Laura (één van mijn geliefde A’tjes) van zuid naar noord aan het reizen. Dankzij een tikkeltje geluk kruisten we elkaar zowaar in Magnetic Island! Laura’s reis zat er op dat moment bijna op. Enkel nog Cairns te gaan en dan ging ze terug naar Nederland. Het was dan ook ontzettend leuk om onze avonturen uit te wisselen en alvast te verwateren naar het vervolg van onze reis. In de avond genoten we samen van een wel erg uitgebreid seafood dinner in de Marlin Bar vergezeld van een lekker glaasje appelcider.

Zalig niets doen op Magnetic Island

In principe hadden BB en ik het plan om de volgende dag te gaan paardrijden. (Een andere reden waarom het er Horseshoe Bay heet?) Naar het schijnt kan je er namelijk een prachtig ritje doen langs de bossen en de zee. Gezien het echter stingers season was moesten we door dat laatste ook een stingerspak dragen. Het paardrijden zelf zou ook een 2-tal uren duren. Paardrijden was bij ons beiden al een heuse tijd geleden, dus we waren niet zeker of onze kont dat nog zou aankunnen. En reizen kan je soms echt MOE maken… Kortom: we lasten een lekker lui (half) dagje in en besloten te chillen aan het zwembad.

 

 

In de namiddag moesten we helaas weer de ferry op, deze keer richting Airlie Beach: dé uitvalsbasis om de Whitsundays te bezoeken. Ra ra ra, waarom heet deze eilandengroep zo? Kijk uit naar mijn volgende blog om het antwoord te weten te komen!