De laatste dagen zijn hier erg zwaar door het ontzettend warme weer. Gemiddeld tussen de 35°C en 40°C. Ik maakte al hoger mee in Australië, maar de warmte was daar op één of andere manier draaglijker. Hier is er dan ook een hoge vochtigheidsgraad. Alles plakt en wanneer ik buiten wandel met mijn bril aan… Zie ik vaak beter zonder bril dan met bril gezien deze volledig bewasemd is.
Sometimes I wish I wasn’t a muggle…
In de lokale krant van enkele dagen geleden staat te lezen dat er een ‘cold center’ bij ons in de buurt is opgericht. Het is een plek waar mensen naar toe kunnen gaan om af te koelen. Andere aanraders volgens de krant zijn de bib, shoppingcentra en recreatiecentra. Daar is er namelijk ‘gratis airco’. Wij hebben bij ons thuis gelukkig ook een airco. Geen idee wat we zouden doen zonder.
Helaas is het wel te merken aan onze maandelijkse onkosten. Verschil met vorige maand was zo’n $20 extra aan elektriciteit! Anderen hadden ons gelukkig al gewaarschuwd waardoor we onze airco steeds op ‘eco-modus’ zetten. We stellen een temperatuur in en hij stopt dan vanzelf wanneer hij deze temperatuur bereikt heeft. Niettemin blijft het vaak puffen. En nat…
In het artikel wordt er verder ook aangeraden om tussen 11u en 15u, het heetste moment van de dag, binnen te blijven. Wat je dan als typische Amerikaan doet om de tijd te verdrijven? Films kijken! Vooral als je zelf geen airco hebt, dan ga je naar de cinema. Iets wat ik eigenlijk ook al deed in Australië als het erg warm was.
Dit is het land van Netflix en HBO GO. (Online streamingdiensten van tv-series en films.) Jep, ook wij konden er niet aan weerstaan. Er staat véél op. Te veel eigenlijk. We kunnen onmogelijk alles bekijken. Zelfs nieuwe series worden er vaak in de vorm van het volledige seizoen opgezet zodat je kan ‘bingewatchen’. Voor je het weet zit je aan ’t scherm gekluisterd en heb je er een heel seizoen op zitten.
Daar er aangekondigd is dat er een vervolg komt op de Gilmore Girls en Netflix zo vriendelijk was om de voorbije 7 seizoenen online te zwieren, is dit momenteel een beetje mijn guilty pleasure. Probleem is dat het bij mij ook vaak gepaard gaat met eten. Nogal moeilijk te vermijden in een serie waar er ook constant gegeten wordt. Al een geluk dat ik niet evenveel koffie drink als deze twee meiden of ik zou hier als een zombie rondlopen.
Eén van de nadelen dus als je Home Alone bent. Ik doe mijn best om tv af te wisselen met andere dingen zoals mijn buurt verkennen, kleuren, koken, het huishouden (helaas maar ’t moet), een daguitstap doen, naar zee gaan, … Wie me echter goed kent weet dat ik een filmliefhebber ben in hart en nieren.
Daarnaast hou ik ook ontzettend veel van reizen. Via sommige films kan ik twee vliegen in één klap slaan en kan ik al verlangen naar een volgende reis (of mijmeren over reeds gedane reizen.) Het is moeilijk kiezen tussen de vele films die er op de markt zijn, maar hieronder alvast 10 favorieten – van de oudere klassiekers tot de meer recentere films – die me extra reiskriebels geven:
-
The Sound of Music (1965)
Deze filmklassier laat heel wat zien van het prachtige Oostenrijk en meer bepaald Salzburg. Je kan er allerlei tours doen in navolging van de film. Je kan verblijven in het originele huis waar de Trapp familie woonde. Dit is niét hetzelfde huis als dat van in de film. In de film wordt er zelfs gebruik gemaakt van 2 locaties voor het huis. De voorzijde van het huis is tegenwoordig in handen van de Mozarteum Universiteit. De achterzijde (met de scènes aan het water) is te zien in Schloss Leopoldskron. Ook hier kan je verblijven daar dit nu een hotel is.
Op iets minder dan 300km van Salzburg ligt een andere parel: Wenen. Deze stad bezocht ik zelf in 2012 en vond ik absoluut de moeite! Jaar na jaar ook één van de weinige Europese steden die in het lijstje staat van ‘Beste plaatsen ter wereld om te wonen’. Geloof me vrij, I can see why!
-
Seven years in Tibet (1997)
Deze klassieker met de jonge Brad Pitt mag niet ontbreken. Het uitgestrekte landschap, de mandala’s, de boeddhisten, … Zowel de magie als de tragedie van de dalai lama en diens land worden allen verhaalt in deze film. Geen idee of ik ooit in Tibet zal raken, maar dankzij deze film heb ik toch alvast een blik kunnen werpen in dit vreemde oord.
-
Lost in Translation (2003)
Hoe is het mogelijk dat je je zo eenzaam kan voelen, zelfs in een stad waar miljoenen mensen wonen? Dat is waarschijnlijk dé rode draad in deze film waar je 2 Amerikanen (Bill Murray en Scarlett Johansson) volgt in Tokyo. Zij die al eens te maken hebben gehad met jetlag zullen zich ook vast en zeker herkennen in dit verhaal. De film speelt het eenzame aspect op alle vlakken uit en de soms ietwat saaie bijna eindeloze film bevat dan ook niet veel woorden. Wel veel beelden van Tokyo en nog eens Tokyo!
-
A good year (2006)
Deze romantische film met Russell Crowe en Marion Cotillard doet je ofwel starten met een eigen wijngaard, ofwel krijg je zin om alle kleine dorpjes in de Provence te ontdekken. Zoals de scène in Cucuron, een pittoresk stadje in de Vaucluse.
-
The Bucket List (2007)
In de korte tijd van één uur en zevendertig minuten neemt deze film je gewoonweg rond de wereld mee! De piramiden in Egypte, de Taj Mahal in Indië, de Alpen in Frankrijk, de muur in China, safari in Tanzania, … de must do’s die waarschijnlijk op ieders Bucket List staan.
-
Vicky Cristina Barcelona (2008)
Oké, ik heb een zwak voor Scarlett Johansson… En voor Penelope Cruz… En voor haar Spaanse wederhelft Javier Bardem. Woody Allen is niet altijd mijn dada en ik vermoed dat je ofwel voor ofwel tegen deze film bent. Het is een kwestie van smaak. Hoe een tripje naar Spanje uitmondt in een driehoeksverhouding moet je zelf bekijken, maar hoe dan ook krijg je een gratis tour in Barcelona cadeau. Denk maar aan Gaudí’s Sagrada Familia, zijn Casa Mila (La Pedrera) en het wonderbaarlijke Parc Güell. Gezellige bars, de Ramblas en zoveel meer!
-
Eat Pray Love (2010)
Genoemd naar het gelijknamige boek van Elizabeth Gilbert die over haar reiservaringen schreef. In Italië neemt Liz (Julia Roberts) ons mee naar het ‘eat’-gedeelte. Hoe kan het ook anders met de heerlijke pasta’s en pizza’s? (Jep, dit is ook een film waar je honger van krijgt, men weze gewaarschuwd!) Er wordt gefilmd in Napels en het romantische Rome. Eén van mijn favoriete steden! Het ‘pray’-gedeelte brengt ons naar Delhi, India. Nadat we helemaal zen geworden zijn volgen we haar weg naar Bali, Indonesië waar we bij het laatste gedeelte zijn aanbeland: ‘love’. Dan komt Javier Bardem op het tonele. (Uhu, nog maar eens Javier Bardem!)
-
The Best Exotic Marigold Hotel (2011)
Sonny is een ambitieuze jongeman en verkondigt zijn hotel als dé plek waar je moet verblijven in Jaipur, Indië. Enkele Britse goedgelovigen gaan in op de mooie woorden maar komen terecht in een oud vervallen hotel. De film herbergt een serieuze cast (Judi Dench, Maggie Smith, Tom Wilkinson en Bill Nighy zijn maar enkele namen) waardoor er heel wat verschillende verhaallijnen ontstaan. Allen hebben ze het hotel gemeen. In de film zie je de verschillende manieren waarop ze in aanraking komen met de plaatselijke cultuur. Bij de ene gaat ’t dan ook al wat makkelijker …
Dan bij de andere…
-
The secret life of Walter Mitty (2013)
Ik had vroeger nooit veel op met IJsland, maar na het bekijken van deze film werd mijn nieuwsgierigheid toch gewekt. Meer zelfs, deze film doet je gegarandeerd naar je rugzak grijpen om als een echte backpacker rond te trekken! De film is bovendien een aanrader voor al degenen die een duwtje in de rug kunnen gebruiken. Hoe je van dagdromen naar je dromen verwezenlijken kan gaan zie je in deze film met een toch wel serieuze Ben Stiller.
-
A hologram for the King (2016)
In deze film (gebaseerd op het gelijknamige boek van Dave Eggers) probeert de Amerikaan Alan (Tom Hanks) een hologram te verkopen aan een prins in Saudi Arabië. Je ziet een land op zoek naar evenwicht tussen technische vernieuwingen en tradities. Intussen ligt ook het personage van Tom Hanks in de knoop met zichzelf. Alsook nog eens een film die duidelijk toont hoe irritant jetlag kan zijn. Hoewel de film zogezegd in Saudi Arabië afspeelt (en je dit denkt door enkele leuke technische snufjes), is het meeste eigenlijk gefilmd in Marokko. De filmploeg probeerde het wel, maar Saudi Arabië weigerde hen de rechten om er te filmen. Vandaar de next-best-thing in de vorm van Marokko. Zo zijn er bijvoorbeeld ook mooie scènes te zien in Casablanca. Bij de aanblik van de stille en uitgestrekte woestijn – of je nu denkt dat ’t Marokko is of Saudi Arabië – krijg je sowieso zin om naar exotischere oorden te trekken.
Na deze films kan ik me eigenlijk alweer 10 extra films voor de geest halen die me zin doen krijgen in het verkennen van de wereld. En jij? Wat zijn jouw favoriete reisfilms?
